توصيه‌هاي مهم براي پيشگيري از ابتلا به تب دنگي/ احتمال ابتلاي مجدد به تب دنگي وجود دارد
هم‌زمان با افزايش موارد گزارش شده از تب دنگي، لازم است اصولي براي پيشگيري از ابتلا به اين بيماري به ويژه براي مسافران به مناطق آلوده و پرخطر اين بيماري، رعايت شود.
خبرگزاري ميزان - به گزارش وبدا،تب دنگ يا دانگ يك بيماري ويروسي است كه توسط گزش پشه آئدس منتقل مي‌شود و در كشور‌هاي عربي حوزه خليج فارس و در بسياري از مناطق گرمسيري جهان وجود دارد. در زمان فعاليت پشه و فصول پرباران، مسافران بيشتر در معرض خطر قرار مي‌گيرند، زيرا تكثير پشه‌ها بيشتر مي‌شود. افرادي كه قبلا يك بار به تب دانگ مبتلا شده باشند هم احتمال دارد در نوبت بعدي به فرم شديد اين بيماري مبتلا شوند.
مسافران به مناطق آلوده اين بيماري لازم است قبل از سفر، حداقل يكبار مواد دافع حشرات را روي پوست‌شان امتحان كنند تا مطمئن شوند به آن حساسيت ندارند. همچنين در صورت استفاده از ضدآفتاب يا كرم‌هاي ديگر ابتدا ساير كرم‌ها و پس از ۲۰ دقيقه روي آن‌ها از مواد دافع حشرات بايد استفاده شود. از سوي ديگري نيازي به استفاده از مواد دافع حشرات بر روي مناطقي از پوست كه با لباس پوشيده است، وجود ندارد. مواد داراي DEET (ديت) به عنوان مواد دافع حشرات نبايد براي كودكان كمتر از دو ماه، استفاده شود.
مقالات بيشتر: قاليشويي در پونك
پشه آئدس شبيه پشه‌هاي معمولي با لكه‌هاي سفيد روي پا‌ها و بدن است كه مي‌تواند ويروس تب دانگ را منتقل كند. اين پشه بيشتر در طول روز انسان را مي‌گزد. اين پشه مي‌تواند در هر ظرف كه مقداري آب در آن جمع مي‌شود مانند لاستيك و تاير‌هاي مستعمل و قوطي كنسرو تخم گذاري كند. در صورت بروز علائم تب يا ساير علائم بيماري تب دانگ بايد بلافاصله به مراكز بهداشتي درماني مراجعه و سابقه سفر را با پزشك معالج مطرح كرد.
بايد توجه داشت كه بيماري تب دانگ از انسان به انسان منتقل نمي‌شود و در اكثر مواقع، بيماري بدون علامت يا با علائم خفيف است كه ۴ تا ۱۰ روز بعد از گزش پشه ظاهر مي‌شود و در عرض يك هفته بهبود مي‌يابد. علائم اين بيماري شامل تب، سردرد شديد، درد شديد مفاصل، استخوان‌ها و عضلات، درد پشت چشم، بي اشتهايي، تهوع و استفراغ و بثورات پوستي است البته در موارد شديد اين بيماري، ممكن است خونريزي از لثه و بيني هم وجود داشته باشد.
براي درمان اين بيماري علاوه بر استراحت كافي و مصرف فراوان مايعات، بايد فقط از استامينوفن براي تسكين درد استفاده و از مصرف دارو‌هايي مانند ايبوپروفن، آسپرين، ژلوفن، نوافن، ديكلوفناك، ناپروكسن و مفناميك اسيد خودداري كرد چراكه ممكن است در اين بيماري، باعث خون ريزي شود. در حوزه سلامت همواره بر تقدم پيشگيري بر درمان سخن گفته مي‌شود. در اين بيماري نيز رعايت پيشگيري، تقدم دارد. براي پيشگيري از تب دانگ بايد از بيرون رفتن در ساعات پر گزش روز شامل صبح زود و زمان غروب آفتاب پرهيز كرد. لباس‌هاي رنگ روشن، غير چسبان، آستين بلند، شلوار بلند و جوراب پوشيد. بر روي مناطقي از پوست كه با لباس پوشيده نمي‌شود، از فرآورده‌هاي دافع حشرات تاييد شده و استاندارد كه داراي يكي از مواد موثر مانند DEET (دي اتيل تولاميد) ۲۰ تا ۳۰ درصد، پيكاريدين ۲۰ درصد و IR۳۵۳۵ طبق دستورالعمل آن‌ها در فواصل زماني معين، استفاده كرد.
نخوابيدن در فضاي باز چه در طول روز چه در ساعات روز، استفاده از توي براي پنجره ها، استفاده از پشه بند در صورت خوابيدن در فضاي باز، استفاده از حشره كش‌ها در صورت ديدن پشه در محل سكونت يا اقامت و نصب توري براي محافظت از كودكان بر روي كالسكه و استفاده از لباس‌هاي پوشاننده و بلند، از ديگر نكات پيشگيرانه اين بيماري است.
نكاتي هم بايد در زمينه مواد دافع حشرات مورد نظر قرار گيرد. از مواد دافع حشرات نبايد بر روي چشم، اطراف دهان و زخم استفاده شود. اين مواد با آب و تعريق شسته مي‌شود بنابراين بعد از تعريق، شنا كردن يا دوش گرفتن بايد مجددا از مواد دافع حشرات استفاده شود.
گفتي است؛ اين گزارش برگرفته از بسته اطلاعاتي «تب دانگ ويژه مسافران» معاونت بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي است.
برچسب: ،