روانشناس گفت:شكستها ما را با قدرتي مواجه مي‌كنند و از يك نواختي دور مي‌كنند تا بتوانيم در مسير زندگي قدم بزنيم و اگر زندگي بدون شكستها بود لذت رسيدن به اهداف وجود نخواهد داشت.
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاري فارس، مژده شريعتمداري، روانشناس در برنامه «صبح پارسي» شبكه جام جم درباره راهكارهاي اميدوارانه زندگي كردن و مبارزه با نااميدي صحبت كرد،گفت: اينكه از اميد و اميدواري صحبت كنيم بايد به دنبال مهارت‌هاي اصيل و كاربردي باشيم.
وي ادامه داد: اميد را مي‌توان از باغبان آموخت كه نگران خزان و اينكه دانه او چقدر مي‌خواهد شكوفا بماند نيست بلكه او به كار خودش ادامه مي‌دهد و اميد به ثمره زحماتش دارد. يكي از مهارت‌هاي كاربردي در اميدواري تاب آوري است؛ اينكه بدانيم تاب آوري كجاي زندگي ما قرار مي گيرد.
شريعتمداري افزود:تاب اوري در مفهوم اصلي به معناي قدرت بلند شدن است كه در مسير بتواند در مقابل چالش‌هاي پيش رويش بايستد و بعد از همه آنها دوباره به زندگي عادي‌اش ادامه دهد.
اين روانشناس تصريح كرد: بايد گاهي از خودمان بپرسيم كه به انعطاف پذيري خودمان در مقابل تغييرات زندگي چه نمره‌اي مي‌دهيم و با اين روش به خودمان تلنگر بزنيم كه هر چه نمره ما كمتر باشد تاب آوري كمتري را تجربه مي‌كنيم و هرچه تاب آوري كمتري داشته باشيم بيشتر نااميد هستيم.
مقالات بيشتر:بهترين نوروفيدبك در آرياشهر
شريعتمداري گفت: در مسير اميدوارانه زندگي كردن اتفاقاتي رخ مي‌دهد كه باب ميل ما نيست و مسير ما را تغيير مي‌دهد اما بايد قدرت و مهارتي داشته باشيم كه بتوانيم با قدرت دوباره آغاز كرده و به مسيرمان ادامه دهيم.
وي افزود: بايد اراده مان را از دست ندهيم، هدف و ارزشمندي آن را فراموش نكنيم، قدرت خردمندانه زيستن را داشته باشيم و راهكارهاي نوآورانه داشته باشيم و پرسش‌هاي راهگشا داشتن را فراموش نكنيم.
اين روان شناس عنوان كرد:ممكن است لحظاتي از زندگي ما فروبستگي باشد اما اين موضوع مهم است كه ما مانند باد بهاري اين گره‌ها را از زندگي مان باز كنيم. بايد تلاش كنيم كه زندگي‌مان را سرشار از اميد كنيم و احتمالا در اطرافيان ما هم از اين موضوع تاثير مي‌گيرند.
شريعتمداري ادامه داد: تاب آوري به ما كمك مي‌كند كه هدف ما لغزان نباشد و اگر نااميدي به سراغ ما آمد با تاب آوري آن را رفع كنيم. تاب آوري به ما كمك مي كند كه اگر هدف ما به دلايلي چالشي برايش به وجود آمد كه مجبور شديم در زمان ديگر و يا از مسير ديگري به آن برسيم پا پس نكشيم و همچنان به مسير خودمان ادامه دهيم.
وي درباره مهارت‌هاي تاب آوري در زندگي اظهار داشت: تاب آوري چندين مهارت دارد كه يكي از اولين آنها اجتناب از واكنش به عنوان قرباني است. تاب آوري به ما مي‌گويد اگر مدام احساس كنيم اجتماع، محيط و افراد ديگر مانع از پيشرفت ما شده اند آدم تاب آوري نيستيم و توان مقابله با موانع را نداريم.
اين روانشناس يادآور شد: درست است كه شرايط بيروني تاثير زيادي دارند اما رويكرد ما نسبت به آن عوامل باعث مي‌شود كه ما از رسيدن به اهداف خود دست نكشيم.
شريعتمداري گفت:دومين مهارت عبور از احساسات منفي است. همه ما با احساسات منفي رو به رو مي شويم اما بايد قدرت اين را داشته باشيم كه بتوانيم از اين احساسات به درستي عبور كنيم.
وي متذكر شد: مهم اين است كه از آن اتفاق ناگوار به درستي و با روشنگري و ديد درست عبور كنيم. بسياري از افراد سالها در سوگ خود مي‌مانند و اين موضوع مي‌تواند آسيب رسان باشد. هرچقدر فرد توان عبور از اين احساسات را بيشتر داشته باشد توان تاب آوري و اميد بيشتري خواهد داشت.
اين روانشناس تصريح كرد: هر لحظه‌اي كه در مسير يك هدف ارزشمند قدم برمي‌داريم احساس اميدواري مي‌كنيم. تاب آوري به ما كمك مي‌كند كه اگر شب را با حالت منفي خوابيده‌ايم بازهم آنها را بپذيريم و صبح اميدوارانه‌اي را آغاز كنيم.
شريعتمداري ويژگي‌هاي هدف صحيح را تشريح كرد و افزود:بسياري از مواقع درگير اميدهاي واهي مي‌شويم تشخيص اصالت و كارآمدي هدف به اين صورت است كه در هدف گذاري بايد هدف واضع، شفاف و مشخص باشد و بتوانيم به صورت واضح آن را تعريف كنيم.
وي گفت:هدف ما بايد قابل دسترس بودن و زمينه‌هاي آن برايمان مشخص باشد، واقع بينانه و زمان دار باشد. افراد بازه زماني را براي اهدافشان مشخص نمي‌كنند و به همين دليل موفقيتشان گاهي به تعويق مي‌افتد.
اين روانشناس با تاكيد بر ضرورت قدرت ايستادن بعد از شكستها بيان كرد: براي مواجهه با شكستها بايد با هنر عبور از شكستها همراه باشد و مجموعه‌اي هستند كه ما را به زندگي اميدوار مي‌كنند.
شريعتمداري ادامه داد: يكي از تمرينات براي رهايي از نااميدي در برخي از مواقع، تجسم رويدادها به همراه يك دورنما است. وقتي دچار شكست و فقدان مي‌شويم فكر مي‌كنيم هميشه قرار است در آن بمانيم؛در صورتي كه اگر به اين فكر كنيم كه آن اتفاق چه بازه زماني از عمر ما را شامل مي‌شود.
وي متذكر شد:اولين قدم براي فاصله گرفتن از آن غم است و بايد بدانيم كه سال‌هاي طولاني را در زندگي پيش رو داريم كه بايد آنها را بسازيم و با رسيدن غم ها همه چيز تمام نمي‌شود. به اين فكر كنيم كه اگر فقط يك كار بتوانيم براي عبور از مشكلمان انجام دهيم آن كار چيست.
اين روانشناس افزود: در سطح اجتماعي هنجارها و قوانيني داريم كه درست و غلط را به ما نشان مي دهد. به علاوه بايد دانش ما به همراه كاري كه مي‌خواهيم انجام دهيم باشد تا بتوانيم اهداف درست را براي خود قرار دهيم. همچنين قرار نيست با يك انتخاب همه زندگي خودمان را دچار چالش كنيم و راهي را بايد براي موانعي كه در مسير برايمان پيش مي‌آيد بگذاريم.
شريعتمداري اظهار داشت: زندگي و آينده هيچ چيز قطعي ندارد و اين يكي از راه‌هاي معنوي زيستن است. زندگي قرار نيست هميشه طبق چيزي كه ما فكر مي‌كنيم پيش برود و هرروز آن چالشي است براي اينكه قدرت روحي ما و ظرفيت تصميم گيري ما سنجيده شود و ما را براي رشد و كمال آماده كند.
وي عنوان كرد: اينكه ما اراده كنيم به هدفمان برسيم بسيار مهم است اما كافي نيست. اين اراده هم به همراه شكستها و دوباره بلند شدن‌ها و قدرت گرفتن‌هاي است و مهم اين است كه ما چه بازي هنرمندانه‌اي مقابل شكستها داشته باشيم.
اين روانشناس تصريح كرد:شكستها ما را با قدرتي مواجه مي‌كنند و از يك نواختي دور مي‌كنند تا بتوانيم در مسير زندگي قدم بزنيم و اگر زندگي بدون شكستها بود لذت رسيدن به اهداف وجود نخواهد داشت.
شريعتمداري راه‌هايي را براي مبارز با نااميدي برشمرد و گفت: بخشي كه نااميدي سراغ ما مي‌آيد ناشي از باورهاي مخربي است كه خودمان داريم. نمي‌توانم‌ها و يادآوري تجربه‌هاي تلخ گذشته مي‌تواند نااميدي را در وجود ما افزايش دهد.
وي اضافه كرد:بخش خرابكار درون ما را هيچ چيز به اندازه خردمند درونمان نمي‌تواند ساكت كند. اميد اصيل و كاربردي داشتن يكي از روش‌هاي زندگي خردمندانه است؛ بايد با سوالات هوشمندانه و خردمندانه بخش خرابكار درونمان را ساكت كنيم.
اين روانشناس يادآور شد: روزهايي كه از فقدان‌هايمان عبوركرديم را براي خودمان پررنگ تر بنويسيم تا به كمك آنها بتوانيم از سختيها عبور كنيم.
مقالات ديگر:دفتر عقد شيك
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید: